mUj Fajny nOwy pokoik

żródło:http://victoriahoff.ipublish.no/signs/


Blogger krzyczy, żeby przy niczym nie majstrować o 5 rano czasu lokalnego. Nie wiadomo dokładnie czym to grozi, może właśnie wtedy serwery całego małego świata laptopolandii wybierają się na drzemkę? Drogi Bloggerze, żyć bez Ciebie nie mogę, ale o 5 rano to ja wymieniam kotom piach w kuwetach, nakłaniam psa do wyjścia z domu na zimną trawę, co jest wyczynem o najwyższym indeksie perswazji, jem śniadanie, a nie surfuję!

Mam nowy pokoik, już nie basztę. Nie ma w nim setki martwych much, jest zgrabny, ma działający kaloryfer. Już trzeci raz ktoś podpisuje mi szufladę tytułując Dr D.R. - bardzo to miłe! Ale jeszcze, jeszcze chwilę, to nie w tym roku, haha! Zresztą dam znać, obiecuję, o ile jeszcze będę tu pracować, dam znać.

Dziś mam dzień wzruszeń, wiele słów pokrzepiających jak sezamki, wszechstronna pomoc i poświęcenie wielu ludzi, aby moja praca dała się pogodzić z życiem i na odwrót; bardzo dziękuję!

Na koniec mały drobiazg, bez którego nie byłabym sobą. Kolega z liceum zawsze mawiał, że jeśli zadzwoni do mnie o 22 i nie usłyszy żadnej absurdalnej opowieści z mijającego dnia, to znaczy, zadzwonił gdzie indziej.

Zdrzemnęłam się po wykładach dziś wczesnym wieczorem. Zasnęłam jak zahibernowany słoń, prawdę mówiąc. Robotnicy kroili kostkę brukową pod moim oknem hotelowym, nic nie szkodzi, wciągnęłam to w sen, ładnie kołysało.
Obudził mnie cichutki ssssyk.
Taki zjadliwy, złowieszczy.
Bardzo blisko.
Przełknęłam serce, które stanęło mi w gardle i otworzyłam oczy gorączkowo odpędzając myśl o a) wężu b)wściekłej kunie, którą słyszę co noc ale na strychu we własnym domu, nie tu! c) kosmicie (sic!)z filmu "Signs" z Melem Gibsonem w roli głównej.


Kto widział ten dramatyczny, pełen mistrzowskiego napięcia i niczym niezmąconej chały obraz, ekstatycznie nadwyrężający okrężnicę i mięśnie przepony, TEN WIE.

Występował tam ufion (i nawet nie grał go Mel Gibson!), który posiadał tak skonstruowany palec wskazujący, że miał dwa w jednym - spray trująco-usypiający na ludzi. Służyło to chyba temu, żeby porywany humanoid się nie wierzgał w transporcie i żeby nie kolebało statkiem kosmicznym.
Ów strategiczny palec ufion zginał i robił przerażonej ofierze owe "pssssss".

I nic dodać - nic ująć, takie pssss usłyszałam. Obok ucha. I zaczęło mnie autentycznie dusić coś smrodliwego, kłującego i cytrynowego; łzy zalały poduszkę i gwałtownie usiadłam.

Proszę Państwa - elektryczne śmierdzidełko na baterie. Mistrzostwo świata absurdu. Stoi, czeka, ma baterię i czujnik ruchu. Gdy nikt się łaskawie nie rusza, robi pssss z nudów.

Pssss zostało schowane do szuflady. A ponieważ nie do mojej ;)))) to zobaczymy, na kogo nasyczy przy otwieraniu ;)))



ps. specjalnie dla Was, jakimś cudem znalazłam zdjęcie ufiona ze "Znaków"...endżoj! Lektura obowiązkowa na rozrywkowy wieczór ;)