Od wczoraj dźwięczą mi w głowie słowa wiersza. Pochodzi z dziesiątego wieku naszej ery. Wnosi lekki powiew świeżego, chłodnego majowego powietrza, kiedy mamy dosyć pierwszych upałów i spada upragniony deszcz. Dzieci omotane kurtkami pędzą na nabożeństwo majowe a mamy pieką ciasto z rabarbarem i parzą kawę zbożową z cynamonem. Wszędzie biało od opadłych płatków.
"Trening umysłu w siedmiu zwrotkach"
Pragnę osiągnąć oświecenie
Dla pożytku wszystkich istot,
Które są dla mnie cenniejsze niż klejnot spełniający życzenia;
Obym dbał o nie bez ustanku.
Kiedykolwiek znajdę się w towarzystwie innych osób,
Obym postrzegał własne korzyści za najmniej istotne
I z głębi serca
Dbał o innych i uważał ich za ważniejszych od siebie.
Cokolwiek będę robił, obym zawsze obserwował swój umysł
I jeśli pojawią się w nim przeszkody emocji
Zagrażające mnie i innym,
Obym zdecydowanie stawił im czoło i je przekształcił.
Kiedy tylko wejdę w kontakt z kimś,
Kogo owładnęły negatywności i cierpienie,
Obym zadbał o niego tak, jak dba się o coś cennego,
Jak o wyjątkowy skarb, który miałem szczęście odnaleźć.
Kiedy inni z zawiści
Będą mnie szkalować i wyzywać,
Obym przyjął na siebie te ciosy
I pozwolił wygrać innym.
Kiedy ktoś, komu pomogłem,
W kim pokładałem wiele nadziei i oczekiwań
Zrani mnie głęboko i zachowa się niesprawiedliwie,
Obym był w stanie postrzegać go jak swojego nauczyciela.
Obym w pośredni i bezpośredni sposób
Dawał szczęście i spokój wszystkim istotom,
A całe ich zło i cierpienie
Bez ostentacji przyjmował na siebie.
W każdym z tych działań niech mój umysł
Pozostanie niesplamiony ośmioma światowymi sprawami*.
Powinienem pojąć, że wszystkie zjawiska są iluzją
I wolny od lgnięcia, obym wyzwolił z ograniczeń wszystkie istoty.
--------------------------------------------------------------------
* pochwałą i naganą, zyskiem i stratą, sławą i zniesławieniem, bólem i przyjemnością
gesze Langri Thangpa
(1054-1123), tłum. G.Kuśnierz
cytat pochodzi z książki Jego Świątobliwość Dalajlama, Laurence Freeman OSB, Dobre Serce - Dalajlama czyta Ewangelię, Warszawa 2008
5 komentarzy:
Doro... dziękuję!!!!!
;D
???
płoszę ;D
hm.....:)
czytając ten piękny tekst przypomniał mi się wiersz "List do syna"...to też pewnie przez wcześniejsze, przed cytatowe nawiązanie do dzieci?
...a płatki w trawie są migdałowe...
Właśnie tak :)
No tak... Z siedmiu światowych spraw zreygnuję bez mrugnięcia, ale jeszcze się nie nasyciłam przyjemnością :)
Prześlij komentarz